به گزارش سراج24؛ اسماعیل محبی‌پور در حاشیه تکریم از خدمات نیم قرن داریوش نویدگویی، یکی از فعالان عرصه کتاب در شیراز گفت: فرهنگ مکتوب و هنر کتابت را بشر در آغازین روزهای حیات خود با سنگ نوشته‌ها و حکاکی‌ها ابداع کرد و هدف از این کار نیز انتقال و انتشار داشته‌های ذهنی و ماندگار کردن آن‌ها بود.
وی افزود: کتاب یکی از ارزشمندترین ابداعات بشر است و می‌بینیم که عمر بسیاری از کتب، سال‌ها و حتی قرن‌ها از عمر نویسندگان آن‌ها فراتر می‌رود و دست به دست می‌شود.
معاون دانش و پژوهش لشکر ۱۹ فجر فارس ادامه داد: امروز که در عصر تکنولوژی‌های نوین نیز هستیم آنچه که همچنان تضمینا ماندگار است، همین مکتوبات است.
وی اظهار کرد: ماندگار بودن فرهنگ مکتوب و کتابت هم برای کسانی که در نوشتن دست دارند و هم کسانی که به نشر آن کمک می‌کنند یک یادگار ماندگار است. آن اهمیت و تاکیدی که در دین اسلام به بحث سوادآموزی شده بخشی مربوط به کتابت است و به همین دلیل است که کاتبان وحی همگی از شخصیت‌های محترم تاریخ اسلام هستند.
این استاد دانشگاه گفت: امروز کتاب با ورود تکنولوژی‌های جدید قدری مهجور مانده و از طرفی سرگرم شدن اقشار و سنین مختلف مردم به دسترسی به آن‌ها به راحتی فراهم شده موجب دوری از کتاب شده اما حقیقت مطلب این است که کتاب عمق و ژرفایی و مانایی دارد که هیچگاه فضای مجازی از آن برخوردار نخواهد بود.
به گفته محبی‌پور، برای گریز از مهجور شدن کتاب، متخصصان امر و فرهنگ‌وران باید راهی پیدا کنند که در کنار تکنولوژی‌ها، کتاب همچنان مورد استفاده قرار گیرد. در این میان علاوه بر محتوا، شکل و اندازه و قیمت و البته استفاده از تبلیغ در همان فضای مرسوم مجازی نیاز به تأمل دارد.
معاون سابق سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری فارس ادامه داد: با فرهنگ کتابخوانی است که می‌توان در یک فضایی آرام، ذهن را آزاد کرد و با آرامش کتاب را ورق زد و آنچه که مورد نیاز و علاقه است را در آن جست‌وجو کرد.
وی اظهار کرد: کتاب در خلوت و غیر خلوت یار خوب و صادق انسان است. در سن کودکی و نوجوانی او را لبریز از علم و دانش و دانستنی‌ها می‌کند و مسیر را برای او روشن می‌کند و در میانسالی و کهنسالی نیز، همدمی باوفا برای مرور گذشته و درک درست مسیر باقی مانده و بایدها و نبایدهای زندگی است.
محبی‌پور گفت: فرهنگ مکتوب کردن و کتابخوابی نیاز به افکار و دستان هنروری دارد که آن را برای ما حفظ کند و این روش زندگی که در آن همه چیز باید سریع و کوتاه باشد و لانه به لانه شدن‌ها نمی‌تواند حافظ فرهنگ اصیل باشد و روز به روز به سرگشتگی انسان بیشتر دامن خواهد زد.
انتهای پیام
